Duszpasterze raz w miesiącu odwiedzają z Komunią św. chorych naszej parafii (z reguły jest to pierwsza sobota miesiąca), jest to czas, kiedy chory może również przyjąć Sakrament namaszczenia.

Potrzebę przyjęcia tego Sakramentu, jeśli istnieje niebezpieczeństwo śmierci, można jednak zgłosić księżom w każdej chwili.

1. Sakrament Namaszczenia chorych powinni przyjąć:
- chorzy podczas każdej poważnej, niebezpiecznej choroby. Można go udzielić przed operacją, jeżeli jej przyczyną jest niebezpieczna choroba. Sakrament ten można powtarzać, jeżeli chory po jego przyjęciu powrócił do zdrowia lub jeśli w tej samej chorobie stan chorego staje się krytyczny;
- osoby w podeszłym wieku, nie tylko obłożnie chorzy, mogą ten sakrament przyjąć indywidualnie lub zbiorowo (np. podczas misji, pielgrzymki, Dnia Chorych);
- chore dzieci mogą otrzymać ten sakrament, jeżeli mają przynajmniej ogólną świadomość dokonujących się czynności;
- chorzy, którzy utracili przytomność, mogą otrzymać namaszczenie, jeżeli przypuszcza się, że poprosiliby o ten sakrament;
- wolno udzielić namaszczenia warunkowo wkrótce po zgonie, gdy są wątpliwości, czy chory rzeczywiście umarł, czy też znajduje się w śmierci klinicznej. Jeżeli nastąpiła już śmierć biologiczna, sakramentu udzielać nie można;

2. Nie należy zwlekać z przyjęciem sakramentu namaszczenia do ostatnich chwil życia, gdyż niesie on w chorobie łaskę umocnienia i uzdrowienia.

3. Troska o chorych obowiązek niesienia im pomocy spoczywa przede wszystkim na rodzinie, krewnych i opiekunach chorych.

4. Rodzina przygotowuje mieszkanie na przyjście kapana do chorego:
- krzesło przy łóżku chorego dla spowiadającego duszpasterza,
- stół nakryty białym obrusem, na nim krzyż i dwa lichtarze z zapalonymi świecami,
- naczyńko z wodą święconą, małe kropidło lub gałązkę mirtu, bukszpanu lub swierku,
- szklanka wody i łyżeczka,
- wata na talerzyku.

5. Podczas sprawowania sakramentu (po spowiedzi) domownicy, sąsiedzi, znajomi gromadzą się wokół chorego, wspierając go wspólną modlitwą. Watę służącą do wytarcia rąk kapłana po namaszczeniu należy spalić.