Nasza parafia jako jedna z pierwszych w Polsce mogła modlić się przy tych znakach - będą one wedrowaly po naszym kraju aż do Światowych Dni Młodzieży 2016, które odbędą się w Krakowie. 

Peregrynacja świętych Znaków Światowych Dni Młodzieży ma zaowocować poszerzeniem i pogłębieniem duchowej i logistycznej drogi do Krakowa.

Myślą przewodnią, która towarzyszy modlitwie przy Znakach Światowych Dni Młodzieży w całej Polsce jest zachęta wyrażona w słowach „Dotknij miłosierdzia”. Wspominamy dialog Zmartwychwstałego Pana Jezusa ze świętym Tomaszem. Chrystus mówi do ucznia: „Podnieś rękę i włóż do Mego boku i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym” (J 20, 27).

(...) Wśród wielu znaków Krzyża, obecnych wśród ludzi młodych, jest jeden wyjątkowy ze względu na swoje pochodzenie. To Krzyż Światowych Dni Młodzieży. Niezwykła jest Jego historia. W latach 1983 -1984 Kościół przeżywał - Rok Święty, Nadzwyczajny Jubileusz Odkupienia z racji 1950. rocznicy śmierci Chrystusa na Krzyżu. W dniu inauguracji Roku Świętego młodzież wniosła duży – 380cm x 175 cm – Krzyż. Stał się On prostym znakiem Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia. W Bazylice Świętego Piotra stał 394 dni. W Niedzielę Wielkanocną, 22 kwietnia 1984 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II przekazał ten Krzyż młodzieży mówiąc: „Umiłowani młodzi, u kresu Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa. Ponieście Go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie” (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 4/1984, s.1).

Ten Krzyż pielgrzymuje. Nawiedza przede wszystkim kraje, które są gospodarzami Światowych Dni Młodzieży. Ponadto był na piaskach Sahary, na śniegach północnej Kanady. Był w Nowym Jorku, w miejscu, na którym stały dwie bliźniacze wieże. W Rwandzie goił rany bratobójczej wojny. Nawiedzał szkoły, szpitale, więzienia, domy pomocy społecznej. Zachęca młodych ludzi, aby „wypłynęli na głębię” i mówili całym swym życiem „Tak” Chrystusowi.

Bardzo ciekawa jest historia Krzyża Światowych Dni Młodzieży. W dniu 13 marca 1983 r. Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał otwarcia zlokalizowanego w pobliżu Bazyliki św. Piotra w Rzymie, przy ulicy Pfeiffer, Centrum Młodzieżowego San Lorenzo. W homilii, wówczas wygłoszonej Papież powiedział: „Centrum staje się w ten sposób siłą rzeczy miejscem, w którym ma królować Krzyż. Dokąd pójść w tym świecie, z grzechem i winą, bez Krzyża? Krzyż bierze na siebie całą nędzę świata, która rodzi się z grzechu. On objawia się jako znak łaski. Przyjmuje naszą solidarność i zachęca do ofiary za innych. Także w krzyżu cierpiących i w naszym własnym krzyżu rozpoznajemy narzędzie Odkupienia, bramę Zmartwychwstania. Bowiem właśnie na krzyżu Pan pokonał grzech i śmierć” (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 3/1983, s. 14). 

Młodzież, skupiona przy tym ośrodku, w wyjątkowy sposób włączyła się w uroczystość otwarcia Jubileuszowego Roku Odkupienia w dniu 25 marca 1983 r. Tego dnia, o godzinie 17.00, Ojciec Święty przybył do kościoła Sancti Stephani Aetiopum znajdującego się w Ogrodach Watykańskich. Przy tej starożytnej świątyni oczekiwali na Papieża kardynałowie, biskupi, kapłani oraz alumni. Przybyła także młodzież z Centrum San Lorenzo. Młodzież przyniosła prosty, drewniany, duży Krzyż o wymiarach: 380 cm x 175 cm. Został on włączony do procesji pokutnej, która rozpoczęła się o godzinie 17.20. Procesji tej przewodniczył Ojciec Święty Jan Paweł II wspierając się na tradycyjnym pastorale patriarszym zwanym ferula (ma kształt potrójnego krzyża). W procesji młodzież z Centrum San Lorenzo niosła wspomniany Krzyż.

Procesja, przy śpiewie litanii do Wszystkich Świętych, przeszła przez plac św. Piotra i zatrzymała się w atrium Bazyliki św. Piotra. O godzinie 17.40 Jan Paweł II podszedł do Drzwi Świętych. Uderzył je trzy razy ozdobnym młotkiem i, wypowiadając słowa: „Otwórzcie drzwi sprawiedliwości”, dokonał otwarcia Roku Świętego. Po otwarciu Drzwi Świętych Ojciec Święty przeszedł przez nie, jako pierwszy pielgrzym. Tuż za Papieżem, przez Drzwi Święte przeszła młodzież z dużym drewnianym Krzyżem.

Krzyż ten został następnie ustawiony obok konfesji św. Piotra i stał się znakiem Nadzwyczajnego Jubileuszu Odkupienia. Przebywał tu 394 dni, aż do zakończenia Roku Świętego w Niedzielę Wielkanocną 22 kwietnia 1984 r. Ojciec Święty dokonał wówczas zamknięcia Drzwi Świętych. Zaraz po tej ceremonii, w atrium Bazyliki św. Piotra, Jan Paweł II przekazał Krzyż Roku Świętego młodzieży i powiedział: „Umiłowani młodzi, u kresu Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa. Ponieście go na cały świat jako znak miłości, którą Pan Jezus umiłował ludzkość i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest ratunek i odkupienie” (L’Osservatore Romano, wydanie polskie, 4/1984, s. 1).